niewinnie siedzący

Tak sobie siedzę.

Nic nie robię.
Przysięgam, że nie obgryzam tych kwiatków....

Bo ja sama niewinność jestem...

piękniś

Tak się sobie przyglądam i dochodzę do wniosku, że wyglądam nie najgorzej. Od kiedy przytyłem i nie wyglądam jak zeschnięty szczurek, czuję się też lepiej ze sobą ;) No i Pańcia jest zadowolona, że nie straszę wystającymi kosteczkami

 

 

urlopowe obijanie

Pańcia ma urlop, to się razem obijamy. Mój dzień zmienił się niewiele, ale najważniejsze, że nie siedzę sam w domu. No i jestem cały dzień fotografowany, mówię Wam, mam masę zdjęć ;)

kocia solidarność

taki duży, taki mały

Różni ich tylko jakieś 6 kilogramów ;) Siła uczucia jest na szczęście niezależna od wagi, kochają równie silnie co są kochani.

 

 

Pozostając w tematyce miłości opowiem Wam, jak odwiedziłam wczoraj kociarnię. To miejsce, gdzie trafiają koty czekające na nowe domy, należące do Fundacji Stawiamy Na Łapy . Akurat wczoraj trafiłam na koty bardzo kochające. Ledwo weszłam do pomieszczenia zostałam otoczona przez mruczące i łaszące się kotki. Gdybym nie miała kota, wczoraj na pewno wyszłabym z jednym.... Niestety nie miałam aparatu, ale uwierzcie na słowo, że cudne były ;) Czarna kotka, piękna i zadbana, osierocona przez starszą panią. Drugi mruczuś to ośmiomiesięczny kocurek, biało-czarny. Żywe srebro, które musi uczestniczyć w każdej czynności człowieka. Wystawiasz po niego ręce, a on już mruczy jak traktorek i ugniata łapeczkami. Trzecia kotka, z niedowładem przedniej łapki, trochę nieśmiała, ale przy bliższym poznaniu też miziak i mruczek. Możecie się domyślać, jak ciężko się wychodzi od takich cudaków......

Dyziek jedzący

Każdy wie, że jedzenie bywa męczące. Dyziowi troszkę oczka odpływają, ale jeszcze walczy

 

 

 

Wreszcie się poddał i jadł z zamkniętymi ;)

 

 

złodziej kapcia

Kapciowej historii ciąg dalszy ;) Tym razem w roli głównej niepozorny Dyziaczek.

 



znikający kapeć

Człowiek nigdy nie wie, gdzie czai się kot. A czasami czai się dobrze ukryty i atakuje w najmniej oczekiwanym momencie.

 

(w tym miejscu najlepiej sobie wyobrazić muzykę grozy z filmu "Szczęki") ;)

Zdziera człowiekowi kapcia i wciąga do swojej kryjówki.

 

Kapeć znika w czeluściach jamy potwora, a człowiek pozostaje w skarpetce.

 

 

A Dyziu siedzi i nic z tego nie rozumie.... Lepiej się nie zbliżać, bo też zostanie wciągnięty....

 

 

troje do jednego pudła

Dwoje do jednego pudełka to chyba jednak za dużo.

I to spojrzenie: "to pudło jest moje i wypad z niego!"

Jednak Tosia nie obroniła swojej pozycji. Dyziek jest zdecydowanie za duży do takiego niewielkiego pudełka.

Witusiowi ostała się pokrywka. Ale kot żadnym pudełkiem nie pogardzi ;)

stąpające łapeczki

Ugniatanie łapkami każdy kociarz zna ;) Witusiowe miętolenie kocyka :D

leniwy weekend

Te zdjęcia najlepiej odzwierciedlają, jak się wszyscy obijaliśmy przez weekend ;)

Umyć oko? Pańcia, dajże spokój, mieliśmy się obijać, a Ty chcesz myć mi oko. Jutro umyjemy ;)

zabawa piórkiem

Co ta Pańcia znowu przytargała do domu? Pachnie dziwnie. To chyba jakieś piórka.

No faktycznie, to piórka. O jedno całkiem przypadkiem przykleiło mi się do języczka.

Ale po co kupować piórka? Przecież można sobie upolować ptaszka i mieć dużo piórek!

Chyba będę kichał po tym wąchaniu piórek......uwaga!

A nie. Jednak sobie ziewnę

I nos umyję. Trochę mi się pobrudził od tego niuchania

No Pańcia, puść już to piórko to sobie zapoluję

No Pańcia! Dawaj to piórko!

Wreszcie jest moje!

Maciek w oknie, czyli monitoring osiedlowy

Maciek niemal całe dnie spędzał w oknie kuchennym, patrzył na chodzących ludzi, przelatujące ptaki, czasami trafi się jakiś robaczek ;)

A dzisiaj Maciuś wrócił do swojego domku. Pewnie bardzo się stęsknił za swoimi Ludźmi i swoimi ulubionymi miejscami.

Wituś i gąsienica

Zakup gąsienicy to był strzał w dziesiątkę. Witek ją uwielbia, a ja widząc ile ma z niej radości jakoś przeboleję to śmiecenie ;)

Przez kilka dni mieszkamy z Witkiem z resztą kotów. Witek nie jest z tego powodu zbyt szczęśliwy, zwłaszcza, że jest Maciek, a z nim najgorzej się dogaduje. Za to ja jestem w siódmym niebie. Sama nie przypuszczałam, że tak brakowało mi futrzaków ;)