kocia sobota

O jak ja dawno tutaj nie pisałem. Muszę chyba do tego wrócić... Za nami tydzień z dziadkami, bo naszych starych wywiało na wakacje. Co ja będę tutaj dużo pisał, wiadomo, że nie byłem z tego faktu zadowolony. Ja bardzo kocham swoją pańcię i nie lubię, jak jej nie ma. Tęsknię i usycham z głodu. Taka prawda. Chociaż babcia mi schlebiała i słuszne porcje dawała, ale wiecie, to jednak nie to samo co regularne posiłki. Madka głodzi mnie i przetrzymuje na diecie, ale i tak ją kocham. Ale za to jak wróciła, to miała nas blisko siebie, bo obydwoje z Gówniakiem się do niej pchaliśmy. Lekko nie miała.

 

 

 

Generalnie jak starzy wrócili, to sobie ich walizkę zaanektowaliśmy na kocie łóżeczko. Już tak bywa, że jak w porę walizy nie schowasz, to przejmujemy i nasza, aż nam się nie znudzi.

 

 

 I tylko co jakiś czas zmiana warty. Bo wiecie, to trzeba pilnować. Chwila nieuwagi i człowieki hyc walizkę do szafy, więc trzeba być czujnym. 

Bez kitu, muszę wrócić do mojej autorskiej serii "kocia sobota" i częściej się tutaj odzywać. W końcu jestem mądry i inteligentny i swoje zdanie mam prawie na każdy temat. Co tak będę milczał jak słup soli. Rude koty są rozgadane i trzeba będzie to wreszcie pokazać światu.

Tymczasem bywajcie, uważajcie na siebie, bo weekend się szykuje mocno deszczowy i wiem, że mają być jakieś tęgie ulewy.