wycieczka na plac budowy

Jak wiecie z poprzedniego posta, Witek bardzo chętnie wybrał się na wycieczkę. Na miejscu jednak trochę wymiękł i chwilkę zastanawiał się czy opuszczać transporterek wyłożony ulubionym kocykiem :P

 

 

Niby jest Pańcia, powinno być bezpiecznie, ale jednak obco.

 

Ale Witek to odważny kotek i po kilku sekundach zastanowienia wystrzelił z transporterka jak dynamit i wlekąc brzuch po ziemi (jednak trochę zestrachany) udał się do pokoju z pudłami, bo tam jest się gdzie schować.

 

Niby zapachy znajome, ale jednak jakoś tak strasznie

 

 

Przez chwilę miałam wyrzuty sumienia, że go zabrałam. Bo jednak widziałam po nim cały ten stres.

 

Stres trwał zaledwie kilkanaście minut, a po tym czasie kotecek się troszkę oswoił i wyluzował. Znalazł znajomo pachnący fotel i drapak i jakby zrozumiał o co w tym wszystkim chodzi.

 

 

 

Oczywiście to moja dalece idąca nadinterpretacja, że ZROZUMIAŁ.... Ale jak inaczej sobie wytłumaczyć, widząc, że kot swobodnie śpi na swoim drapaczku, mruczy, ugniata łapeczkami, łasi się o moje nogi..... Chyba naprawdę zrozumiał, że wcale nie zamierzam go porzucić, skoro na nowym miejscu jest drapak ;)

 

 

Pozwalał sobie na małe drzemki, chociaż spał czujnie i jak tylko zniknęłam mu z oczu dreptał za mną. Luz luzem, ale jednak trzeba tej Pańci pilnować, żeby nie zniknęła.