mój mały pomocnik

Chodzenie po górach i lesie w mokrych butach czasami kończy się przeziębieniem. Niestety tak stało się w moim przypadku ;-) Oczywiście i tak nie żałuję wyjazdu, było świetnie, ale teraz jestem skazana na wygrzewanie się w domu, picie herbatki z sokiem malinowym i siedzenie pod kocem. Gdyby nie cieknący katar, byłoby całkowicie znośnie, zwłaszcza że pogoda średnio zachęca do wychodzenia na spacery ;-) Tak więc mam trochę czasu na moje dłubanie. To co tygrysy lubią najbardziej ;-) Bawię się w papierowe ozdoby, robienie biżuterii i może wreszcie drewniane ramki, które leżą w szufladzie ponad pół roku, doczekają się malowania i zdobienia ;-) Takie przymusowe siedzenie w domu czasami się przydaje! No i oczywiście nie mogę zapomnieć o moim wiernym, małym pomocniku.

Wystarczy, że wezmę nożyczki i Dyziu od razu jest przy mnie. On uwielbia takie moje dłubaniny. Zawsze można podkraść kawałek papieru, jakiś sznureczek czy koralik. Bardzo lubię, kiedy Dyziu jest przy mnie, chociaż wolę jak mój pomocnik drzemie podczas pracy. Zwłaszcza przy robieniu biżuterii muszę mieć cały czas oczy zwrócone na niego, żeby czegoś nie wziął do mordki, co mogłoby mu zaszkodzić.

Przy ostatniej naszej wspólnej pracy, Dyziek podkradł mi pasek papieru, taki sam jak ten na zdjęciu, tylko czerwony. Swoim zwyczajem poszedł go utopić w misce z wodą. Ta akcja umknęła mojej uwadze. Po jakimś czasie nad miską z wodą usiadła Tosia i zamiast pić wpatrywała się w wodę. Nie dość, że pasek papieru trochę wystawał z miski, to jeszcze dodatkowo zabarwił wodę na czerwono! Księżniczka odmówiła picia takiej wody i poszła do innej miski, w drugim pokoju.