Przeglądając ostatnie posty, można dojść do wniosku, że to blog głównie Dyzia. Oczywiście tak nie jest. Nic nie poradzę na to, że Dyziek jak widzi aparat to zaczyna się wygłupiać i pozować. Tosia wprost przeciwnie, odwraca się i odchodzi. Jak ma dobry dzień to chwilę pozuje z łaską w oczach, jakby mówiła, no rób te foty i spadam. No cóż, nie każdy lubi być w centrum zainteresowania, a Tosię doskonalę rozumiem, bo sama wolę stać po drugiej stronie obiektywu. Na szczęście ilość zdjęć zrobionych danemu kotu nie ma przełożenia na miłość, jaką ich darzę ;-)
Jaka ślicznotka :-)
OdpowiedzUsuńAz się chce ją pogłaskać :-)
Piękna Tosia :) Arystokratyczna mina i postawa;)
OdpowiedzUsuńJaki słodki chomiczek :D... :)
OdpowiedzUsuńDziękuję za miłe słowa w imieniu arystokratki, która już śpi ;)
OdpowiedzUsuńAle puchata księżniczka :-) Piękna :-)
OdpowiedzUsuń